Fabryka Pełna Życia

KONCEPCJA URBANISTYCZNA
Rewitalizacja zdegradowanych obszarów postindustrialnych wydaje się być skuteczną metodą „dogęszczania” współczesnych miast a tym samym może zapobiegać zjawisku stopniowego „rozlewania się” ich na obszary peryferyjne. Poniższa autorska koncepcja zakłada wykreowanie nowej strefy centralnej miasta na terenie pozostałości po dawnych zakładach Dąbrowskiej Fabryki Obrabiarek Defum (Fabryka Pełna Życia).
Koncepcja zakłada przesunięcie środka ciężkości śródmieścia w kierunku Fabryki Pełnej Życia oraz określenie strefy centralnej jako sekwencji trzech przestrzeni o odmiennym charakterze: PARK HALLERA – PLAC WOLNOŚCI Z PAŁACEM KULTURY ZAGŁĘBIA – FABRYKA PEŁNA ŻYCIA.
KONCEPCJA FABRYKI PEŁNEJ ŻYCIA
Zamierzeniem autorów było wykreowanie struktury urbanistycznej w pełni nawiązującej do skali i charakteru istniejącej zabudowy zespołu fabrycznego jak i otaczających zabudowań śródmieścia. Głównym punktem odniesienia jest tu bryła Pałacu Kultury Zagłębia, która powinna pozostać lokalną dominantą. Najwyższą projektowaną zabudowę stanowią budynki C i D, tworzące bramę wejściową do założenia.
Charakter projektowanego zespołu urbanistycznego tworzyć mają przestrzenie pomiędzy budynkami, utrzymane w formie kameralnych uliczek, pasaży i wydzielonych placów miejskich i skwerów. Istotną rolę dla charakteru śródmieścia Dąbrowy Górniczej pełnić będzie również plac Wolności, przekształcony w trójkątne przedpole Pałacu Kultury Zagłębia, odseparowane od ruchu ulicznego za pomocą wysp zieleni. W centrum placu zlokalizowano spektakularną fontannę, która swą asymetryczną formą ma wskazywać kierunek podążania do Fabryki Pełnej Życia. Tak ukształtowany plac Wolności płynnie przechodzi z jednej strony w promenadę, prowadzącą do Fabryki, z drugiej łączy się z Parkiem Hallera poprzez miejsce spowolnienia ruchu w ulicy Królowej Jadwigi.
PLAN SYTUACYJNY
ZAŁOŻENIA FUNKCJONALNE
Koncepcja programowo-przestrzenna projektowanego zespołu zakłada uzupełnienie istniejącego układu urbanistycznego o nowe obiekty architektoniczne, domykające założenie z zewnątrz. Program użytkowy ma podkreślać projektowaną strukturę urbanistyczną poprzez strefowanie całego założenia na poszczególne grupy funkcjonalne.