Muzeum Czynu Powstańczego

URBANISTYKA
Projekt, odwołując się do specyfiki miejsca, zakłada ukształtowanie atrakcyjnej przestrzeni publicznej. Proponowana koncepcja przestrzenna w postaci wolnostojących budynków bezpośrednio wchodzi w relację z otoczeniem, stanowiąc jego dopełnienie
z poszanowaniem istniejących uwarunkowań lokalizacyjnych. Głównymi założeniami były przede wszystkim jak najmniejsza ingerencja w krajobraz oraz zachowanie skali zabudowań Góry Św. Anny. Nadrzędnym celem projektowym było stworzenie obiektu jednorodnego w odbiorze, który poprzez zamierzoną powściągliwość środków wyrazu stałby się atrakcyjną
i funkcjonalną przestrzenią komemoracji Powstań Śląskich, a jednocześnie tłem dla wydarzeń rozgrywających się w Muzeum i jego najbliższym otoczeniu. Estetyka nowego obiektu świadomie przy tym skomunikowana została z wartościami historyczno-kulturowymi Domu Polskiego oraz powierzchownością estetyczną Pomnika Czynu Powstańczego
SYTUACJA
RZUTY
KONCEPCJA
Układ przestrzenny projektowanej rozbudowy Muzeum opiera się na rozgraniczeniu poziomów funkcjonalnych. Zdecydowano się na pozostawienie na powierzchni terenu, oprócz istniejącego Domu Polskiego z przyległym budynkiem wystawienniczym, dwóch wyeksponowanych pośród zieleni brył mieszczących wejścia do Muzeum Czynu Powstańczego oraz Zespołu Opolskich Parków Krajobrazowych.
Zastosowanie kamienia naturalnego dla obudowy projektowanych obiektów stanowi nawiązanie do estetyki Pomnika Czynu Powstańczego Xawerego Dunikowskiego oraz tradycji kamieniarskich Góry Św. Anny.
Pod powierzchnią terenu zgrupowano zasadniczą część funkcjonalną. Ta część obiektu została wyeksponowana jedynie szklaną powłoką, która zapewni użytkownikom poczucie łączności z wartościami otoczenia zewnętrznego.